In haar geboorteland kon ze door de oorlog geen kind zijn. Ze is gevlucht naar Nederland voor een betere toekomst en om kind te kunnen zijn. Ze is nu 16 jaar met veel te veel verantwoordelijkheid op haar schouders.

Ze komt na schooltijd thuis. Tijd om een beetje te chillen heeft ze niet, want haar moeder, die niet kan lezen en schrijven, roept haar direct. Ze moet al weer een brief lezen. En dat zijn brieven met ingewikkeld taalgebruik, die ook voor de meeste in Nederland geboren 16-jarigen nauwelijks zijn te begrijpen.

"De situatie bij haar thuis kan ik niet veranderen. Maar ik kan haar wel helpen en daarmee de druk op haar schouders verminderen.

Gelukkig vraagt ze mij vaak om te helpen.

Ik zou willen dat ze meer kind kan zijn."